Onze eerste volle dag op IJslandse bodem begon al goed: met een verjaardagsfeestje! Hanne, de jongste dochter van onze vrienden, werd vandaag immers twee jaar, en dat zou gevierd worden. Maar we hadden ook heel wat IJslandse wonderen voor de boeg.
Onze wekker staat vandaag om halfzeven, maar niet getreurd, het uurtje tijdverschil met België maakt dat dat toch eerder als halfacht aanvoelt, en dat is nog nét een acceptabel uur voor ons wazige brein. Met kleine oogjes zeulen we de valiezen weer naar de auto's (die van ons staat lekker ver weg geparkeerd) en vervolgens trekken we te voet naar Sandholt, een sferige Scandinavische bakkerij waar je ook heerlijk kunt ontbijten. Bovendien blijkt dat kinderen zowaar gratis eten! Al snel zullen we leren dat kinderen váák gratis mogen
aanschuiven in IJsland. Twijfel je nog om met je koters naar het land van IJs
en Vuur af te zakken? Aarzel niet langer en boek die vlucht! Ze zijn hier heel
kindvriendelijk. |
Helemaal in het noorden ligt IJsland, iets links van Groenland (die grote rode blob bovenaan)
Over de hele lengte van de Atlantische Oceaan ligt een mid-oceanische rug:
een enorme bergketen van ruim 18.000 km lang, die bijna geheel verzwolgen
is door de oceaan. Alleen hier en daar komt een topje boven water (bijvoorbeeld de Azoren). Het
is op deze lijn dat de Europese en Afrikaanse aardplaten enerzijds, en de
Noord- en Zuid-Amerikaanse aardplaten anderzijds uit elkaar bewegen. Op de
plek waar ze divergeren ontstaan scheuren in de oceaanbodem, magma welt op en
stuwt de randen van de barsten op. Het is een actieve vulkanische zone, en
nergens zo fel als in het hoge noorden, waar millennia van vulkanische
activiteit een gigantisch eiland heeft doen ontstaan: IJsland. |
Volgende stop: Geysir. Yep, die heeft zijn naam niet gestolen: het is op deze plek dat de geiser ligt die alle andere op aarde zijn naam heeft gegeven. Tegenwoordig is deze oergeiser op rust en barst hij nog maar heel af en toe uit, maar vlakbij ligt een jonge actieveling die om de 4 à 10 minuten een geweldige fontein bloedheet water de lucht in stoot. Ook wij mogen daarvan getuige zijn. |
En dan is de tijd gekomen om onze knoken maar weer eens te gaan verwarmen. Een eindje naar het zuiden ligt Gamla Laugin, nogal bedriegelijk "Secret Lagoon" genoemd (de IJslandse naam is minder prozaïsch, en betekent gewoon "het oude zwembad"). Mannen en vrouwen douchen zich apart, in hun piedelpoedelnakie, en daarna komt iedereen samen in een groot rechthoekig bad dat gevoed wordt door een kleine geiser. Af en toe zien we een wandelaar dik ingeduffeld langs lopen, wij zitten heerlijk te puffen in onze zwembroek. We blijven hangen totdat de zon de horizon begint te kussen, snijden zelfs nog een taartje aan voor Hanne, en springen vervolgens weer in onze kleren. |
In de opzettende duisternis richten we onze wagens naar het zuiden. We suizen over volmaakte wegen tussen torenende bergen en rollende schapenweides. Uiteindelijk wordt het zó donker dat we enkel nog de witte strepen en de gele paaltjes van de weg zien. We houden nog één stop, bij de legendarische waterval Seljalandsfoss, maar hoewel die netjes verlicht is met krachtige spots zitten we al snel weer in de auto: het is te koud, en onze maag rommelt. |
Nog een halfuur lang stoten we door, tot
een bordje ons doet afslaan naar Skógafoss: hier ligt ons hotel voor de nacht.
We nemen een laat diner en leggen vervolgens de kindjes in bed. Wij gaan nog
niet slapen, want ons huisje heeft een hot tub, en die moeten we natuurlijk
uittesten. Die avond zullen we amper iets van noorderlicht zien. De wind waait als een woesteling, maar we amuseren ons kostelijk. Tot een fikse rukwind onze handdoeken in het water begint te kieperen en we bibberend en wel weer naar binnen vluchten. Over en out!
|
0 comments:
Een reactie posten
Een opmerking bij deze post? Laat het me weten!